หมาในมหาวิทยาลัย
คุณจะเลือกชื่นชมสัตว์ชนิดใดระหว่างสุนัขจรจัดที่ยืนตรงและเห่าหอนเวลาได้ยินเสียงเพลงชาติและกระรอกตัวน้อยที่มีอิสระจากเสียงเพลงปลุกใจ เรื่องสั้น “หมาในมหาวิทยาลัย” ชายคาเรื่องสั้นชวนตั้งคำถาม
ภาพปก โดย มาโนช พรหมสิงห์
ทุก(ข์)ฤดู
ไพรยุทธ สะกีพันธ์ : เรื่อง
พูดคุยกับความร้อนเรื่องฤดูแล้ง
ขณะน้ำเริ่มเหือดแห้งระเหยหาย
หากผู้คนจนยากยังมากมาย
ในเป็นตายชีวิตอันนิดน้อย
กระจ้อยร่อยน้อยนิดชีวิตหนึ่ง
กระจิริดชีวิตจึงอยู่หงอยหงอย
เจ็บก็จุก ทุกข์ก็ทน จนก็พลอย
ฟกช้ำรอยบาดแผลมาแต่ไร
ผ่านแผลเป็น กี่แผลเป็น เห็นแผลเปิด
แผลที่เคยก็เลยเถิด เกิดแผลใหม่
เรื้อรังรอยพ่ายแพ้ แผลภายใน
นอนเหน็บหนาวผ่าวพิษไข้ไม่มียา
พูดคุยกับฤดูแล้งเรื่องความร้อน
เปลวแดดรุมแผดซอนเริ่มอ่อนล้า
ร้อนไร้ลมโบกแล้งโชคชะตา
จำนนต่อฝนฟ้า น้ำตาดิน
จักรวาล จันทรา ดวงอาทิตย์
วงโคจรชีวิตใครขาดวิ่น
หลุดขอบโชคดีโค้งชีวิน
พลัดแยกไปแปลกถิ่นผินแผกทาง
คล้ายวังวนเขาวงกตใครกดทับ
แล้งละเมอร้อนเผลอหลับลงพับร่าง
รอเวลาอนาคตรอปลดระวาง
รอฟากฟ้าแย้มหน้าต่างฝนพร่างฤดู
หมายเหตุ : บรรณาธิการต้นฉบับ โดย ธีรยุทธ บุษบงค์ กวีชาวศรีสะเกษ ผู้คร่ำหวอดในวงการกวีถิ่นอีสาน
