ธีระพล อันมัย เรื่อง
ผมเขียนจดหมายถึงนักศึกษาสองคนที่ถูกจองจำโดยที่ยังไม่มีคำพิพากษาโดยที่เธอและเขาอดอาหารประท้วง คนหนึ่งคือ เพนกวิน (พริษฐ์ ชีวารักษ์) ที่อดอาหารมาแล้วหนึ่งเดือน อีกคน คือ รุ้ง (ปนัสยา สิทธิจิรวัฒนกุล) ที่อดอาหารมาแล้ว 16 วันหรือครึ่งเดือน
ผมเคยพบตัวจริงของเพนกวินสองครั้งที่อุบลราชธานี ครั้งแรก คือวันที่เขามาปราศรัยบนเวทีข้างศาลหลักเมืองและครั้งที่สอง คือวันที่เขามารับทราบข้อกล่าวหาที่สำนักงานอัยการจังหวัดอุบลราชธานี จากการพูดคุยกันบ้างเล็กน้อย เขาคือเด็กหนุ่มที่เฉลียวฉลาดมีความรู้รอบตัวและกล้าหาญ
ส่วนรุ้ง ปนัสยานั้น ผมเห็นเธอครั้งแรกเมื่อปลายเดือนกุมภาพันธ์ 2021 (2564) ในวันที่ธรรมศาสตร์และการชุมนุมจัดชุมนุมหน้ารัฐสภา แต่ภาพจำของผมคือ เด็กสาวที่อ่านแถลงการณ์ 10 ข้อ ถึงสถาบันกษัตริย์ที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ซึ่งนั่นคือ การทลายกำแพงแห่งความหวาดกลัว คือ การสร้างมาตรฐานใหม่ของการพูดถึงสถาบันกษัตริย์ในสังคมไทย แบบไม่ต้องกระมิดกระเมี้ยนกันอีกแล้ว
วันนี้ ผมอยากมีส่วนที่จะเขียนจดหมายถึงเพนกวินกับรุ้ง เพื่อบอกเขานะเธอว่า อย่าอดอาหารประท้วงอีกเลย เพราะประเทศเรามีรัฐและชนชั้นนำที่ไม่อารยะพอที่จะเข้าใจการประท้วงด้วยวิธีการอารยะขัดขืน ใจความในจดหมายมี ดังนี้
……….
ถึงรุ้งและเพนกวิน,
การที่คุณและเพื่อนเราทุกคนถูกจับกุมคุมขังต่างกรรมต่างวาระมันก็ได้สร้างความคับแค้นใจหนักหนาแล้วสำหรับมนุษย์ที่มีหัวใจรักความเป็นธรรม
คนอย่างพวกคุณควรได้รับการเชิดชูในฐานะผู้ทำคุณประโยชน์มากกว่ามอบอาญาโทษอย่างที่เป็นอยู่ในตอนนี้
พวกคุณได้ทำลายฝ้าและกำแพงแห่งความหวาดกลัวและจุดคบเพลิงแห่งปัญญาให้เจิดจ้าทั่วแผ่นดิน คุณได้รับการคารวะจากหัวใจของผม
นับจากวันที่เพนกวินประกาศอดอาหาร ผมรู้สึกเป็นห่วงสุขภาพของเพนกวิน และเมื่อรุ้งประกาศอดอาหารอีกคน ความเป็นห่วงของผมยิ่งเพิ่มมากขึ้น
ในสัปดาห์นี้ผมกำหนดให้ตัวเองกินอาหารให้น้อยลง แน่นอนว่าเริ่มจากไม่กินสามมื้อ แล้วจะลดลงจนครบ 24 ชั่วโมงเพื่อรับรู้ว่า การอดอาหารของคุณทั้งสองนั้นหนักหนาเพียงใด แต่ทว่าการอดอาหารของรุ้งและเพนกวินนั้นยาวนานจนผมเองก็นึกประหวั่นว่า สุขภาพรุ้งกับเพนกวินจะเป็นอย่างไร คุณจะแข็งแรงพอไหมและอะไรจะเกิดขึ้นกับคุณ
ในประเทศที่ปกครองโดยรัฐบาลต่ำทรามนี้ คุณและเพื่อนที่ถูกพรากเอาอิสรภาพอย่างอยุติธรรมก็หนักหนาแล้ว การอดอาหารประท้วงอธรรมมีแต่จะทำลายตนเองรัฐประเทศนี้ ชนชั้นนำประเทศนี้ไม่อารยะพอที่จะรับรู้ว่านี่คือการต่อสู้แบบอารยะขัดขืนหรอก
ผมอยากให้เพนกวินและรุ้งกลับมาแข็งแรงและสื่อสารความคิดความอ่านในสภาพที่ร่างกายไม่ทุกข์ทรมานจากการอดอาหาร เราทุกคนต้องแข็งแรงเพื่ออยู่ดูการเปลี่ยนแปลงด้วยกัน
ศักดินาจงพินาศประชาราษฎร์จงเจริญ
นับถือ
ธีระพล อันมัย
15 เมษายน 2021
