สำรวจตลาดกีบหมู ส่องชีวิตแรงงานอีสานในกทม.

The Isaan Record ลงพื้นที่ตลาดกีบหมู กทม.เพื่อสำรวจชีวิตแรงงานชาวอีสานที่มาใช้แรงงานรายวัน หลังจากตลาดแห่งนี้ซบเซาระหว่างการระบาดของโควิด – 19 

สองข้างทางเราเห็นแรงงานชาวอีสานต่างนำอุปกรณ์ก่อสร้าง พร้อมกระติ๊บข้าวเหนียวใส่กระสอบปุ๋ย รอการถูกช็อปปิ้งจากนายจ้างรายวันเพื่อไปทำงาน พวกเขาเตรียมพร้อมกับความเสี่ยงนานาที่ต้องพบเจอ แต่มันก็คุ้มกับการเอาชีวิตเข้าแลก 

 ประมวลภาพ แรงงานอีสาน ณ ‘ตลาดกีบหมู’ จ.กรุงเทพฯ แหล่งตลาด ‘นักช็อปแรงงาน’ ของบรรดานายจ้าง นายช่าง ผู้รับเหมา ที่ต้องการแรงงานราคาไม่แรง แถมจ่ายเงินเป็นรายวัน ไม่ต้องรับผิดชอบสวัสดิการใดๆ 

แม้ตลาดกีบหมูจะอยู่ย่านถนนสุเหร่าคลองหนึ่ง เขตคลองสามวา จ.กรุงเทพฯ แต่เกินครึ่งของแรงงานที่อยู่ที่นี่ คือ ‘คนอีสาน’ 

จึงเรียกได้ว่า ตลาดแรงงานแห่งนี้คือ ‘พื้นที่แห่งโอกาสของคนอีสาน’ ที่เดินทางผ่านถนนมิตรภาพมุ่งสู่เมืองหลวงเพื่อมาเป็น ‘แรงงานพลัดถิ่น’

เพราะเป็นแรงงานอพยพจากบ้านเกิด ทำให้บางคนต้องจากบ้านอย่างไม่มีวันกลับ เพราะอาชีพที่พวกเขาทำนั้นเสี่ยงและมีโอกาสเสียชีวิต ทั้งตกจากตึกสูง ตกจากนั่งร้าน หรือได้รับอุบัติเหตุจากพื้นที่ก่อสร้าง วัสดุตกใส่หัวหรือร่างกาย บางรายญาติยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่า เสียชีวิตไปแล้ว เพราะไม่มีใครรู้ว่า คนที่เสียชีวิตเป็นใคร มาจากไหน

แม้จะรู้ว่า ต้องจากบ้านเกิด ห่างไกลครอบครัว เพื่อมาขายแรงงานให้กับนายจ้าง ด้วยอาชีพที่มีความเสี่ยง แต่บรรดาแรงงานอีสานพลัดถิ่นทั้งหลายก็ต้องทำ เพราะคำว่า ‘ยากจน’ จึงทำให้พวกเขางัดคำว่า ‘สู้’ เป็นแรงผลักดันให้พวกเขาเดินหน้าดีกว่าใช้ชีวิตดีกว่ากลับไปอดอยากที่บ้านเกิด