การอ่านหนังสือไม่ใช่เรื่องไกลตัวสามัญชนอีสาน แต่การอ่านหนังสือถูกตัดตอนด้วยนโยบายรวมศูนย์การศึกษาของธรรมยุตินิกายและการกวาดล้างฝ่ายซ้าย ทำให้หนังสือกลายเป็นของฟุ่มเฟือยเหมาะสำหรับคนมีฐานะ หนังสือจึงตกไม่ถึงสามัญชนอีสานที่ยังใฝ่รู้อยู่
จากชีวิตที่เอาแต่ทำมาหากิน สู่ชีวิตที่มีป้อมปราการทางใจ จารุนันท์ วงศ์เพลินจิต หรือ “ป้านัน” แม่ค้าขายขนมปังปิ้งเวียดนาม ผู้พบสัจธรรมในนิกายพยานพระยะโฮวา ซึ่งเน้นการอ่าน “พระคำของพระเจ้า” โดยตรง
ความในใจของ นิตยา แสนบุตร เอาพลังจากความ “สูน” ที่โตตนของเธอถูกลดทอนเหลือเป็นเพียง “เมียฝรั่ง” ในสายตาของเพื่อนบ้านคนหนึ่ง มากลั่นกรองเป็นคำตอบโต้ผ่านเรื่องราวชีวิต เปิดผนึกให้แก่สังคมอย่างเรียบง่ายและไม่ถือตัว เพื่อจะเตือนคุณว่าขอให้คิดเสียใหม่ถ้าคิดว่าเป้าหมายสูงสุดของเด็กสาวลูกชาวบ้านอีสานคือการได้ผัวฝรั่ง
พบกับ "หนุ่ม" นักศึกษาแพทย์ม.ขอนแก่นวัย 29 ปี ที่ดูภายนอกเป็น "เด็กเนิร์ด" ชนชั้นกลางธรรมดา แต่วีรกรรมและความคิดของเขาไม่ธรรมดา
บทความชิ้นนี้เป็นลำนำฉลองความสำราญของการเก็บเห็ด แต่ก็เป็นคำเตือนในจังหวะเดียวกัน เพราะสถานที่ที่เราเคยพบพ้อเห็ดมาก่อน วันนี้พรุ่งนี้อาจไม่มีเห็ดหลงเหลือแล้วก็เป็นได้
อีสานสมัยห้าสิบปีก่อนผ่านเลนส์กล้องของเคอร์มิต ครูเกอร์ อาสาสมัครพีซคอร์จากสหรัฐอเมริกา เฮ็ดงานอยู่หม่องวิทยาลัยครูมหาสารคามตั้งกะปี 1963 ฮอดปี 1965 ฮูปซูฮูปมีเคอร์มิตเป็นผู้ถ่าย ท่านสามารถเบิ่งฮูปชุดตำอิ๋ดในซีรี่ส์ได้หม่องนี่
ภาพยนตร์คนอีสานที่ไม่ได้เข้าฉายที่อีสานเรื่อง ‘รักที่ขอนแก่น’ เป็นจดหมายรักที่อภิชาติพงศ์ วีระเศรษฐกุล จ่าหน้าซองถึงจังหวัดภูมิลำเนา และเป็นถ้อยแถลงทางการเมืองอันแยบยลที่เค้นคั้นจากความขมขื่นของความสัมพันธ์ระหว่างกรุงเทพกรุงไทยและภาคอีสาน
ฟ่าว! สมัครเลย เราคัดเลือกเพียงแค่ 20 คนเท่านั้นที่จะเป็นผู้เข้าร่วมโครงการอบรมนักข่าวภาคอีสาน หมดเขตรับสมัครภายในวันศุกร์ที่ 13 พฤษภาคม นี้เด้อค่ะเด้อ ร่วมตีแผ่เรื่องราวประเด็นด้านสิ่งแวดล้อม ประชาธิปไตย สิทธิมนุษยชน ความโปร่งใสของการทำงานและความรับผิดชอบของรัฐ และประเด็นปัญหาอื่นๆ อันก่อให้เกิดผลกระทบกับพี่น้องประชาชนคนอีสาน
