อุบลราชธานี

14 กุมภาพันธ์ 2565 ถือเป็นวันแห่งความรัก แต่สำหรับดีเจต้อย – พิเชษฐ์ ทาบุดดา’ แกนนำกลุ่มชักธงรบ เขาถือว่าเป็น “วันแห่งอิสรภาพ” ที่ได้รับการปล่อยตัวออกจากเรือนจำ พร้อมกับบาดแผลที่ในความทรงจำจากคดีที่ไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์เผาศาลากลาง จ.อุบลฯ ด้วยความเป็นลูกหลานผู้มีบุญบ้านสะพือทำให้เขามีใจฮึดสู้ โดยประกาศจะกลับมาจัดรายการวิทยุและรื้อรายการ ชักธงรบให้กลับมาได้รับความนิยมอีกครั้ง

ประมวลภาพทำบุญแจกข้าวผู้มีบุญสะพือและทุ่งศรีเมือง จ.อุบลฯ ระหว่าง 3-4 เม.ย.

บุญบาปถูกนำมาผสมปนเปกับงานแห่เทียนพรรษา เมืองอุบลราชธานีอย่างแยกไม่ออก ทำให้ผู้คนทั่วไปเข้าใจว่า การแห่เทียน เป็นประเพณีดั้งเดิมแต่ครั้งโบราณ แต่แท้จริงแล้วความวิจิตรตระการของขบวนแห่เทียนกลับเป็นการกลบฝังประวัติศาสตร์แห่งความเจ็บปวดบางอย่างที่แทบไม่มีใครรู้จักหรือจดจำ นั่นคือ สถานที่จัดงานเคยเป็นลานประหารผู้มีบุญเมื่อปี 2444