บทบรรณาธิการ: 3 ปี รัฐประหาร ชาวอีสานได้อะไร
วันที่ 22 พฤษภาคมที่ผ่านมาเป็นวันครบ 3 ปีการยึดอำนาจการปกครองประเทศโดยคสช. แล้วชีวิตหลังรัฐประหารของประชาชนได้รับผลกระทบอย่างไรบ้าง
ผลเสียของการไม่คิดวิเคราะห์แยกแยะ
การอยู่ในประเทศที่ไม่นิยมการคิดวิเคราะห์แยกแยะทำให้การตัดสินใจหลายอย่างและหลายครั้งไม่ได้ยึดโยงกับเหตุผลและความเป็นไปได้ สิ่งนี้นำมาซึ่งความเสียหายในระดับตัวบุคคล สังคมส่วนรวม และประเทศ
51 ปี “จิตร” สิ้นลม สถานการณ์ไม่เปลี่ยนแปลง
ถ้ายังมีชีวิตอยู่ถึงทุกวันนี้เขาคงมีอายุได้ 87 ปี แต่เขาเลือกทางเดินชีวิตโดยกบฏต่อจารีตเดิมของสังคมไทย สิ่งนั้นสร้างตัวตนของเขาขึ้นมาและทำให้เขาต้องจากไปก่อนวัยอันสมควร
ตรวจสอบรัฐบาลคืองานของสื่อ
ถ้าเอ่ยถึงบทบาทของสื่อมวลชนในกระบวนการทางการเมืองแบบประชาธิปไตย สิ่งที่ขาดไม่ได้คือ การตรวจสอบรัฐบาล
หยุดสร้างสังคมแห่งความหวาดกลัว
หลายตัวอย่างของการสร้างความหวาดกลัวต่อผู้ที่เห็นต่างจากอำนาจรัฐที่เกิดขึ้นในภาคอีสานและส่วนกลาง ทำให้เกิดข้อกังขาว่ารัฐธรรมนูญ ปี 2560 สามารถนำสังคมไทยกลับสู่เส้นทางประชาธิปไตยได้หรือไม่
ลดวาระกำนันผู้ใหญ่บ้านการปฏิรูปที่ไม่ปฏิรูป
การลดวาระกำนันผู้ใหญ่บ้านจากอยู่จนอายุครบ 60 ปีมาเป็นวาระละ 5 ปี น่าสงสัยว่าเป็นการปฏิรูปการบริหารราชการแผ่นดินหรือไม่เนื่องจากไม่ได้มีการเปลี่ยนแปลงเชิงโครงสร้าง
บทบรรณาธิการ: ความล้มเหลวของการใช้อำนาจลดอุบัติเหตุจราจร
การลดอุบัติเหตุทางถนนช่วงเทศกาลเป็นสิ่งที่รัฐบาลนี้ยังทำไม่สำเร็จ และคาดว่าจะไม่สำเร็จต่อไปถ้ายังจัดการปัญหาด้วยวิธีการเช่นเดิม
ลงทะเบียนคนจนช่วยคนจนให้จนต่อไป
การลงทะเบียนคนจนเป็นหนึ่งในนโยบายของรัฐบาลเพื่อช่วยเหลือคนจนแต่มีข้อสงสัยว่านโยบายที่ดำเนินการเข้าสู่ปีที่ 2 แก้ไขปัญหาความยากจนได้ผลหรือไม่