วิชัย จันทร์สอน : เรื่อง
อัศจรรย์ใจโอ้ ข้าวสารอยู่โอยอคอตอดไก่ ไม้ไผ่อยู่กอยอคอตอดข้าง
ปลาย่างอยู่หิ้งสะยานเต้นคุบแมว แมวเสียใจแถหัวไปบวช
หนูซิงตาสวดเป็นแม่ออกค้ำ หุงเข้าส่งเพล (กลอน) (2532 : 183)*
ใสใยแจนแวนจั้น แมงมุมกันจะนา
ฝนมาฟ้าวฝั่งป๋า ตากล้าสิตายเพลี้ย
หมากเขีย,บวบตายคาค้าง เบี้ยมุ่งม้างฮามไฮ่
สุดอัศจรรย์ใจ เหล้ามาแปรเปลี่ยนธาตุ
เป็นส่ำซาติ ซุมน้ำปลา
คือซ่างว่าสาคูแป้ง มางึดแฮงเดผงเฮฝิ่น
ลิ้นปิ้นแป้ปากเกลี้ยง ส่นเสี่ยงไว้บ่อีดู
คึดเบิ่งดูโมงแม่ง เสี่ยวฮักแพงบ่ขี้ถี่
มิดซี่ลี่ปากบ่ถ่อง บักก้องด้องอ้อปล้องดี
ผีสบมีสังวาด เซื้อส่ำซาติบุญผลา
ลมส่าเสียงเปิ้งเปิ้ง เถิงบาท่าวบ่สะเทือน
เฮือนบ่มีคนหลัก ปักตูบ่มั่นแก่น
ไผสิมาแสนแพน ฮีตคองขาดสะบั้น
คันแทม่างน้ำบ่ยัง แท่แหลว
*อ้างอิง : ปรีชา พิณทอง. สารานุกรม ภาษาอีสาน-ไทย-อังกฤษ. อุบลราชธานี : ศิริธรรม, 2532.
หมายเหตุ : บรรณาธิการต้นฉบับ โดย ธีรยุทธ บุษบงค์ กวีชาวศรีสะเกษ ผู้คร่ำหวอดในวงการกวีถิ่นอีสาน
