ภาพหน้าปกจาก istock.com/naramit

กิตติ อัมพรมหา เรื่อง 

*

หอมเอยหอมผักกะแยง

ทั่วทุกหัวระแหงแห่งอีสาน

ย้อนทรงจำทรงใจในวันวาน

ผักพื้นบ้านเลี้ยงตนจนเติบโต

 

กลิ่นความหลังไม่เคยจางไปจากใจ

แม้คืนวันรุกไล่มาไกลโข

จากบ้าน ไกลบ้าน มาเซโซ

ดังเรือน้อยลอยโต้ทะเลชีวิต

 

ยอดกระโดนผักกะแยงสะแบงนา

ผลิดอกใบออกท้าในสวนจิต

ยิ่งคึดนำ ยิ่งคึดฮอด ยิ่งครุ่นคิด

แนบสนิทภาพวิถีที่ผ่านมา

 

โอ้ว่าอกเอยข้าเคยคุ้น

หอมละมุนกรุ่นกลิ่นฝันแห่งบ้านป่า

หอมนั้นหอมไม่ลางเลือนไม่เลื่อนลา

กลิ่นชีวิตชีวาตราตรึงใจ

 

หอมเอ๋ยหอมดอกผักกะแยง

คงหอมฟุ้งปรุงแต่งยุคสมัย

ถิ่นอีสานเรื่องราวช่างยาวไกล

ความเป็นไปของผู้คนยังวนเวียน

*

image_pdfimage_print